კრიზისების მართვა ანუ ვიზიტი ექიმთან

კრიზისების მართვა ანუ ვიზიტი ექიმთან

პიარსააგენტოს კლიენტები პაციენტებს ჰგვანან. მოდიან, თავიანთ პრობლემებს გიყვებიან, იღებენ დანიშნულებას და შესაბამის შედეგსაც. იურიდიული, კრეატიული და ფინანსური დეტალების მიღმა არის კიდევ ერთი რამ, რასაც ყველაზე მეტად ექცევა ყურადღება: პაციენტის გახსნილობა. ამ პოსტში, ბუნებრივია, სახელებისგან თავს შევიკავებ, მაგრამ მერწმუნეთ, მაგალითები რეალურია.

ჯერ კიდევ ხშირია შემთხვევები, როდესაც “მკურნალობის” პროცესში დაავადების რეალური მიზეზი იკვეთება. ასეთ დროს კომპანიებს სჩვევიათ მისი უგულვებელყოფა, თითქოს ეს პრობლემა სულაც არ არის და ამიტომ არ ამახვილებენ მასზე ყურადღებას. ასეთ დროს საკუთარი მომხმარებელი აქეთ გიყურებს, როგორც მომხმარებელს და არა, როგორც დამხმარეს. არადა იდეაში, სწორედ იმიტომ მოვიდა, რომ მომხმარებელთან აერია. ცალკე საკითხია, როდესაც სტრატეგია უკვე დაწერილი და ურთიერთშეთანხმებულია. მერე სასწრაფოდ იცვლება “მკურნალობის კურსი” და იწყება კომპანიის სხვა რელსებზე გადაყვანა. ზოგჯერ საშინელი სანახავია ეს ყველაფერი, მაგრამ ვითარების გადახვევით თუ წარმოიდგენ, ძაან სახალისოცაა.

მეორე საინტერესო შემთხვევაში “პაციენტებს” ყველაფრის თვითონ გაკეთება სურთ. ანუ შენგან უნდათ მხოლოდ მკურნალობის დანიშვნა და რაც შეეხება წამალს, თვითონ მოამზადებენ – დოზებიც იციან და მიღების პროცედურაც. სამაგიეროდ, როცა რაღაც რიგზე ვერ არის, “ექიმზე” ეჭვის თვალით ცქერა მარტივი გამოსავალია. სხვათა შორის, როგოც გაირკვა, აქ საკუთარ სიმართლეზე აპელირებას დიდი შედეგები ვერ მოაქვს. ამიტომ პირდაპირ საქმეზე გადადიხარ, პოზიტიურ შედეგზე ფიქრობ და არა ურჩი “პაციენტის” თმით თრევაზე. სწორედ ეს გეხმარება, შეინარჩუნო ღირსება და იმიჯი.

მესამე კატეგორიაში ყველა ის “პაციენტი” გამყავს, რომელსაც “ექიმის” ცოცხალი თავით არ სჯერა და დანიშნულებაში შხამსა და საწამლავს ხედავს. კი სჯერა, მაგრამ რეალურად ჰგონია, რომ კრიზის მენეჯმენტის ესა თუ ის გეგმა ან კონკურენტს აქვს, ასეთებთან ყველაზე  კარგად მაინც სხვების მაგალითების მოყვანა და ჩვენებაა, რომ რასაც ეუბნები, რეალისტურია. საბოლოოდ, ან პოზიციებს თმობს და მოგყვება, ან მიყვები, რადგან ასე მაინც უქმნი კომფორტს, ან კიდევ, ემშვიდობები. პრინციპში, აქ გამოსავალი სიტუაციის მიხედვით მოქმედებაა.

მეოთხე კატეგორიის “პაციენტების” მთავარი სათქმელია – “ამას ჩვენც ხომ ვიზამდით!”. ამაზე სულ ერთი პასუხი მაქვს ხოლმე: “ქენით :)“. მაგრამ ვიცი, რომ სასტიკად არაპროფესიონალურია მსგავსი განცხადებები. ამიტომ იქვე ვეუბნებით, რომ ხანდახან პასუხი ცხვირწინ გაქვთ და ხელოვნურად მოგონილ რაღაცებს ნუ გამოეკიდებით -თქო.

დანარჩენ კატეგორიაში ყველა ის კლიენტი გამყავს, რომლებიც გვენდნენ ან გვენდობიან, დიაგნოზის დასმაშიც გვეხმარებიან, დანიშნულებასაც ზუსტად იღებენ და შედეგსაც უფრო მალე აღწევენ. ასე რომ, მთავარი მაინც დამხმარის მომხმარებლისგან გარჩევაა და დანარჩენი თითქმის ყველაფერი გამოვა.