2008 წელს, როცა „ოდნოკლასნიკები“ ქართველი (და არა მხოლოდ) მოსახლეობის ერთ-ერთი უდიდესი თავშესაქცევი იყო, გავხსენი ჩემი პირველი ბლოგი. მაშინ ფეისბუკს ფესვები მსოფლიო მასშტაბით არ გაედგა. მეც ვწერდი […]
“პროსპეროს ბუქსი” – ინტელექტუალური გარემო, დახვეწილი ინტერიერი, შემოქმედებითი სიმშვიდე, სწორედ ისეთი ადგილი, სადაც ჯეპრას კონკურსზე შემოსული ნამუშევრების განხილვა უნდა ყოფილიყო… …და იყო კიდეც! დღეს, ჟიურიმ სამი […]
პირველად საქართველოში, პიარისა და მარკეტინგული კომუნიკაციების სფეროში დასაქმებულმა სპეციალისტებმა, სამუშაო კაბინეტის კარი რამდენიმე საათით დახურეს და სცენაზე გადაინაცვლეს.. დღეს, უფრო სწორად, უკვე გუშინ, ანუ 10 ივლისს, […]
არჩევანის თავისუფლებაზე ბევრს არ ვილაპარაკებ. ამაში ყველა დამოუკიდებელია, თუმცა არსებობს გადაწყვეტილების მიღების ასაკი და შემდეგ ცვლილებების პერიოდი. როცა უნივერსიტეტში შედიხარ და ირჩევ მიმართულებას, ეს ის ასაკია, […]
როგორც მშობლებს არ ირჩევენ და და-ძმას (თუმცა მე მაინც ვფიქრობ, რომ არჩევანი არ არჩევანის პრობლემა არ დგას ამ შემთხვევაში, არამედ იძულებითი სიახლოვის აუცილებლობაა ხანდახან მტანჯველი), ასევე […]
წარმოგიდგენთ ცნობილი იაპონელი სკულპტორის და ფერმწერის, კაზუკი ტაკამაცუს ნამუშევრებს. ის ქმნის საოცარ გამოსახულებებს, რომელიც შეიძლება შეფასდეს როგორც ნახევრად ეროტიული, ასევე საბავშვო „ლოლიტა გოგოების“ სამგანზომილებიან „ნისლიან ფანტაზიად“. […]
სტრესული სიტუაცია ყველგან და ყველასთან… დაძაბული სახეები, გრძელი “ჯეპრული” check list-ები, წლის ბოლო… საქმის რაოდენობა იზრდება და დრო სულ უფრო და უფრო ნაკლები რჩება, ყველაფერი უნდა […]
„ყველაფერის რასც ვაკეთებთ მუსიკაა“ ჯონ ქეიჯი ყოველდღიური ფუსფუსისა და სხვა უამრავი საქმის მიუხედავად, ან შეიძლება სწორედ ამის გამო, ჯონ ქეიჯის 4/33 გამახსენდა. ეს მუსიკაა სიჩუმის – […]
თვეზე მეტი ვფიქრობდი რაზე დამეწერა მორიგი პოსტი, სიყვარულზე, მეგობრობაზე, კარიერაზე თუ… ამ ფიქრში და გაწამაწიაში ახალი წელიც მოახლოვდა… ახალი წელი იქით იყოს და.. „მარნეულის მურაბის დღეც“ […]